Μεγάλες μορφές που έδρασαν στο Όρος

Ο Γέροντας Παΐσιος (+1994) στό ωραίο βιβλίο του «Αγιορείτες πατέρες και αγιορείτικα» αναφέρει αρκετές μορφές ησυχαστών,

όπως τον παπα Τύχωνα (+1968), πού για «εργόχειρο» του είχε τις μετάνοιες και την ευχή, συγκάτοικους αγγέλους και τή δοξολογία αέναη, έως τή μακαρία τελευτή του – τον Γέροντα Ευλόγιο (+1948) πού τηρούσε το αυστηρό τυπικό τής συνεχούς νηστείας και τής αέναης προσευχής· τον Γέροντα Πέτρο (+1958), πού διακρινόταν για την απλότητα και την ευλάβεια του, την αδιάλειπτη προσευχή, πού τού ήταν αυτενέργητη, και πού συχνά άκουγε γλυκιές ψαλμωδίες αγγέλων και τον έλουζε το άκτιστο φως.

Το μοναδικό αυτό έργο βυζαντινής τέχνης είναι γνήσιο προϊόν του Αγίου Όρους που θυμίζει στον καθένα ότι υπάρχουν Άγιοι άνθρωποι στην σύγχρονη εποχή γεμάτοι με την αγάπη του Θεού: http://www.artionrate.com/index.php/eshop/agiografies/authentikes-xeiropoihtes/paisios-agioreitis-detail

Ο ίδιος ο Γέροντας Παΐσιος ζούσε και χαιρόταν τή συνεχή ευλογία τής προσευχής, ασκούμενος ταπεινά και προσευχόμενος πολύωρα και καθημερινά για τις ανάγκες του πονεμένου κόσμου με μεγάλη αγάπη. Έλεγε: «Όταν ο άνθρωπος έχει την πνευματική του υγεία και απομακρύνεται άπό τον κόσμο, για να βοηθήσει περισσότερο τους ανθρώπους με την προσευχή του, τότε όλους τους θεωρεί αγίους και μόνο τον εαυτό του θεωρεί αμαρτωλό». Άλλοτε πάλι έλεγε: «Αν θέλεις να πιάσεις τον Θεό, για να σε ακούσει όταν προσευχηθείς, γύρισε το κουμπί στην ταπείνωσι, γιατί σ’ αυτή τή συχνότητα πάντα εργάζεται ο Θεός και ζήτησε ταπεινά το έλεός του».

Γέρων Παΐσιος – Ιερομόναχος Χριστόδουλος http://www.artionrate.com/index.php/eshop/biblia/geron-paisios-detail

Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής (+1959) και οι πολύτιμες επιστολές του διασώζουν εύγεστο το μέλι της πνευματικής του κυψέλης: «Αρχή τής πορείας πρός την καθαρά προσευχή, είναι η μάχη πρός τα πάθη. Είναι αδύνατο να γίνει πρόοδος στην ευχή όσο ενεργούν τα πάθη. Παρ’ όλα αυτά δεν εμποδίζεται η παρουσία τής χάρης τής προσευχής, αρκεί να μήν υπάρχει αμέλεια και κενοδοξία». Άλλου έγραφε: «Όλη τή νύχτα προσεύχομαι και φωνάζω: Κύριε, η σώσε όλους τους αδελφούς, η σβήσε και εμένα. Δέν θέλω τον παράδεισο μόνος»! Αυτή είναι η αληθινή αγάπη τών μοναχών και η μεγαλύτερη ιεραποστολή, κοινωνική προσφορά και φιλανθρωπία.

Η σκήτη του Αγίου Βασιλείου στην οποία έδρασε ο γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής.
http://www.artionrate.com/index.php/agio-oros/skhtes-agiou-orous/skhth-agiou-basileiou

Ο Γέροντας Σωφρόνιος (+1993) μεγάλη μορφή της Ορθοδοξίας, είναι ο θεολόγος τής προσευχής και ο προσευχόμενος θεολόγος, νηπτικός πατήρ, εξαίσιος άνθρωπος. Μας λέγει· η προσευχή είναι κοινωνία Θεού, διάλογος με τον Θεό, ομολογία τής αδυναμίας μας, επίσκεψη Θεού· η θεοεγκατάλειψη μας ωριμάζει· η σιωπή του Θεού μας φρονηματίζει και μας κάνει να υπομένουμε και να επιμένουμε, μας μαθαίνει να προσευχόμαστε- συνάντηση Θεού, γνώση Θεού, η αληθινή μετάνοια.

Ο Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης (+1991) παντού όπου κι αν πήγαινε ήταν με το κομποσχοίνι στο χέρι του. «Όταν είμαστε στη Χάρη τού Θεού, τότε η προσευχή μας γίνεται καθαρή». Άλλοτε έλεγε σέ ένα πνευματικό παιδί του: «Ξέρεις πόσο μεγάλη δωρεά είναι το ότι μας έδωσε ο Θεός το δικαίωμα να του μιλάμε κάθε ώρα και στιγμή και σε οποιαδήποτε θέση κι αν βρισκόμαστε; Εκείνος μας ακούει πάντα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμή πού έχουμε».

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβιτής- Το έργο αυτό ξεχωρίζει ανάμεσα στα άλλα προϊόντα του Αγίου Όρους καθώς απεικονίζει τον άνθρωπο που στην συνείδηση του λαού είχε αναγνωρισθεί ως Άγιος όταν ακόμη ζούσε με την σοφή διάκριση, την ασύλληπτη διόρασή του, τη ζέουσα αγάπη του, την αδιάλειπτη και ταπεινή προσευχή – http://www.artionrate.com/index.php/eshop/agiografies/authentikes-xeiropoihtes/osios-porfurios-kausokaluviths-1-detail

Ο Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης (+1998) είναι ο τελευταίος τών γνωστών κοιμηθέντων νεοησυχαστών. Ο παπα Εφραίμ με τή βιβλική μορφή του δίδασκε και δίχως να θέλει φανέρωνε τή μυστική του εργασία, τή μεγάλη του αγάπη στον αενάως επικαλούμενο Ιησού. Τα προσφιλή του θέματα ήταν κυρίως περί υπακοής και περί προσευχής. Η μεγαλύτερη μορφή αγάπης πρός τον Θεό και πρός τον πλησίον είναι διά τής προσευχής, έλεγε. Αγωνίσθηκε πολύ κι αξιώθηκε μεγάλων χαρισμάτων.

Ο ησυχασμός είναι ανάγκη να μελετηθεί βαθιά ειδικά σήμερα, πού τάσεις εκκοσμικεύσεως επηρεάζουν όχι μόνο το σώμα τής Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά και τον Ανατολικό Ορθόδοξο Μοναχισμό και μάλιστα τον Αγιορείτικο. Επιβάλλεται με κάθε κόστος και πολλές θυσίες να διατηρήσουμε τον ησυχαστικό χαρακτήρα τού Αγίου Όρους, τον οποίο κυρίως έχει ανάγκη ο σύγχρονος κόσμος, παρά άπό οτιδήποτε άλλο…

http://www.artionrate.com/index.php/artion-magazine/artion-kalesma/1107-megales-morfes-pou-edrasan-sto-oros

 

Σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο του γέροντα Σωφρόνιου με τον γέροντα Εφραίμ

«Αθωνικοί διάλογοι στην Αγγλία», αυτόν τον παράδοξο τίτλο θα μπορούσε να φέρει αυτό το μοναδικό ηχητικό ντοκουμέντο που προσφέρει στο κοινό της η Πεμπτουσία.

Από τη μία πλευρά η αγιασμένη μορφή του σχεδόν αιωνόβιου τότε Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ. Από την άλλη ο Αρχιμανδρίτης Εφραίμ, σχετικά νέος ηγούμενος ενός από τα μεγαλύτερα Αθωνικά Μοναστήρια.

Ο Γέρων Σωφρόνιος έχει ως αφετηρία πνευματική την Ρωσική ορθόδοξη πνευματικότητα και ο Γέρων Εφραίμ την μακραίωνη Κυπριακή ορθόδοξη ευλάβεια. Ισχυρός δεσμός τους ωστόσο είναι όλοι εκείνοι οι πνευματικοί πόθοι που για χίλια και πλέον έτη συγκέντρωσε και εξέφρασε η μοναστική πολιτεία του Άθωνα στην οποία και οι δύο ενδιέτριψαν.

Ο πρώτος, πνευματικό τέκνο του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου, του παγκοσμίου Αγίου, αναγνωρίστηκε ως «σημείον της γενεάς» του και ανέλαβε στο τέλος της επιγείου ζωής του να διδάξει την αλήθεια του Προσώπου – Υποστάσεως στον ταλανιζόμενο σύγχρονο δυτικό άνθρωπο, ιδρύοντας κατά τρόπο θαυμαστό την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Αγγλίας. Ο δεύτερος πνευματικό τέκνο του Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπεδινού, αποτελεί βλαστό της πνευματικής ρίζας του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή του οποίου ο πνευματικός αγώνας δεν αγίασε μόνο τον ίδιο, αλλά απέδωσε ως καρπό και εκατοντάδες μοναχούς στην Αθωνική Πολιτεία και εκτός αυτής.

Σπάνιο και πολύτιμο πράγμα να ακούει κανείς την φωνή ενός Αγίου ανδρός να μεταφέρει την πνευματική του πείρα έστω και με την δυσκολία που συνεπάγεται το γήρας στην ηλικία των 96 ετών.

Η Πεμπτουσία το προσφέρει, εμείς ας το απολαύσουμε και ας δοξάσουμε τον δωρεοδότη Τριαδικό Θεό.

Ακούστε το ηχητικό ντοκουμέντο εδώ: http://bit.ly/1wcSD5w

Home