Παναγία Πορταΐτισσα: Αέναος Ευλογία, ζωντανή βυζαντινή ιστορία

Την εποχή αυτή της βυζαντινής ιστορίας που η εικονομαχική μανία κατέστρεφε κάθε ιερό και όσιο μια χήρα στην περιοχή της Νίκαιας της Μικράς Ασίας είχε μια θαυμαστή εικόνα της Παναγίας της Ελεούσης.

Για να τη σώσει από τη βέβαιη καταστροφική μανία των εικονοκλαστών την εμπιστεύτηκε στα χέρια του Θεού.  Η αγία εικόνα, στάθηκε όρθια και άρχισε τη πορεία της  προς τη χερσόνησο του Αγίου Όρους και την Ιερά Μονή Ιβήρων.

«Εκεί εθεάθη από όλους τους μοναχούς πύρινη στήλη εξ ουρανού έως εις τα κύματα της θαλάσσης. Και στη βάσι της πύρινης στήλης, έλαμπεν ως ήλιος εικών θαυμάσια, προέχουσα την χάριν και το θείον κάλλος της Θεομήτορος.»

Oι μοναχοί μετέφεραν την εικόνα στο καθολικό, τον κεντρικό ναό της μονής Ιβήρων.

Την επόμενη μέρα η αγία εικόνα βρέθηκε κοντά στη πύλη της Μονής. Αυτό συνέβη τρεις φορές. Τότε η Θεοτόκος φανερώθηκε πάλι στον Γαβριήλ και του είπε « εγώ δεν ήλθα για να με φυλάσσετε εσείς, αλλά εγώ να  φυλάττω τη Μονή από κάθε επήρεια του πονηρού»

Έκτοτε η Παναγία παραμένει κοντά στη πόρτα της Μονής, εντός του ναού που χτίστηκε για τη χάρη της. Γι’αυτό και ονομάστηκε Πορταΐτισσα.

Ρεύμα προσκυνητών κατακλύζει κάθε χρόνο τη Μονή Ιβήρων στο Άγιο Όρος  για να προσκυνήσουν την εικόνα και να λάβουν την ευλογία της. Η εικόνα της Πορταΐτισσας τιμάται ως δώρο ουράνιο και επίγειο. Αποτελεί τη θεία καύχηση, αίγλη και προστασία της μονής Ιβήρων και  ολόκληρου του Αγίου Όρους.

Η αγία εικόνα έχει κάποια μοναδικά χαρίσματα. Ομιλεί με την αρχαιότητα και τη σεβάσμια τέχνη της. Επιβάλλεται με το μέγεθος της. Προχέει χειμάρρους θείας στοργής και απείρων θαυμάτων. Είναι καύχημα του Αγίου Όρους και της Ορθοδοξίας.

Μέσα στους αιώνες που πέρασαν έχει ακούσει αναρίθμητες εξομολογήσεις, έχει δεχθεί δάκρυα εσωτάτων πόνων, έχει κατανοήσει δοκιμασίες ασήκωτες, έχει ξεδιαλύνει προβλήματα άλυτα, έχει επουλώσει πληγές αθεράπευτες.

Το φαιό πρόσωπο της όμως παραμένει σοβαρό και άγιο. Τα μεγάλα της μάτια σκεπτικά και βουρκωμένα. Η προσοχή της άγρυπνη για να ακούει κάθε προσκυνητή. Συμμετέχει στον πόνο του κόσμου και αγκαλιάζει ολόκληρη την Ορθοδοξία. Κατανοεί τα παράπονα. Συμπάσχει και θεραπεύει, γεμίζει με ευλογία τις καρδιές μοναχών και προσκυνητών του Αγίου Όρους και αποτελεί την συνέχεια της βυζαντινής ιστορίας μέσα στους αιώνες μέχρι σήμερα.

Στο πρόσωπό της Παναγίας της Πορταΐτισσας, όπως περιγράφεται στο Προσκυνητάριο, φαίνεται αποξηραμένο αίμα. Το 1013 μ.Χ. Άβαροι πειρατές προσώρμησαν στην ακτή και με πολύ αγριότητα μπήκαν στη Μονή για να την καταστρέψουν και να σκοτώσουν τους μοναχούς. Ένας από τους πειρατές ονόματι Ραχάι, μπήκε στο παρεκκλήσιο και μη μπορώντας να βλέπει το ιλαρό πρόσωπο της Παναγίας, γεμάτος θυμό, με το μαχαίρι του χτύπησε στη δεξιά σιαγόνα. Τότε συνέβη ένα παράδοξο θαύμα! Αμέσως βγήκε άφθονο το αίμα το οποίο μόλις είδε έπεσε άπνους και άφωνος κάτω. Η μονή σώθηκε και στο σημείο εκείνο της εικόνας υπάρχει ακόμη το αποξηραμένο αίμα που ανέβλυσε.

Πηγή: artionrate.com